คนทุกคน มีเส้นทางเดินชีวิตที่ต่างกัน แต่ละคนมีความฝัน ความมุ่งหวัง ความปรารถนาในแบบของตัวตนของเราเอง แต่ทว่า! เราไม่เคยพอใจกับตัวเราเอง เราอยากได้สิ่งต่างๆ เพื่อเสพสม อัตตาของเรา สนองความอยากของเรา เราเคยรองฉุกคิดบ้างใหม ทุกครั้งที่เรได้อะไรมา เราก็ต้องหาของใหมต่อไป หากเราพอหรือประหยัดบ้าง ยอมใช้ของเก่า หรือของมือสองบ้าง ก็น่าจะประหยัดทรัพยากรธรรมชาติ และประหยัดเงินในกระเป๋า
บางครั้งคราเวลาฝนตกให้ความชุ้มชื่นไม่น้อย ทำไมเราไม่อยู่กับบ้าน ฟังเสียงฝนกับพ่อแม่พี่น้อง ความสุขของชีวิตบางครังก็ไม่ขึ้นอยู่กับการไปเที่ยวเล่นนอกบ้านกับเพื่อนฝูงเสมอไป ในการใช้ชีวิต ในการเรียน น้องๆควรจะมีขอบเขตในการคยหาแฟนหรือเพื่อนๆ ให้อยู่ในกรอบของความดี วัฒนธรรม และประเพณีไทย
การได้แสดงความรักต่อโลกด้วยการปลู้ต้นไม้ การงดใช้ถุงพลาสติก การได้กอดพ่อแม่หอมแก้มท่าน ความสุขนี้หาได้ก้ต่อเมื่อเราฝันไปเท่านั้น เราจะใฝ่ดี เราจะมีใจมุ่งมั้น เราจะมีความกล้าหาญ พร้อมกับการพากเพียรเล่ารียน โดยใส่ใจต่อสุขภาพ ด้วยการออกกำลังกายบ้าง สิ่งเหล่านี้ทำให้เรามั่นใจในการก้าวเดินไปในหนทางเดินชีวิต ด้วยความเป็นผู้นำ และมีความสงบสุขบนรากฐานจิตใจที่เข้มแข็งของหัวใจของทุกๆคนไม่ว่าจะเผชิญอุปสรรคใดในชีวิต
เวลาไม่เคยหยุด ไม่เคยตาย
จิตใจที่ได้ผ่านการต่อสู้ในวันเวลา
คือกำไรของชีวิต ที่ได้ลิ้มรสชาติของความเป็นคน
บทความจากนิตยาสารดอกบัวน้อย
ช่วยกัน comment ด้วยนะครับ
วันอังคารที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
6 ความคิดเห็น:
ใช่เลยครับ เห็นด้วย
มะกี๊ทำผิดแมะ
แวะมาแระเด้อนู๋ลุย
ไปแวะเม้นให้พี่ด้วย
จ๊วฟฟฟฟ ฝานว๋านเด๋อ
ความรักเหลอ
ไม่มีดีกว่า นะ
ความรักก็เหมือนผีว่าป่ะ
เห็นด้วยนะกับบทความ
ความรักก็เหมือนผีรู้ว่าไม่มีแต่ก็อยากเจอ
ความรักก็เหมือนผีรู้ว่าไม่มีแต่ก็อยากเจอ
แสดงความคิดเห็น