ชีวิตกับความรัก

 ความรักที่แท้จริงควร หมายถึงความกรุณาปรารถณาดีต่อผู้อืนโดยไม่หวังผลตอบแทน เป้นจิตใจเข้มแข็งแน่วแน่ในการเสียสละ ต้อนรับกับสรรพชีวิตอย่างให้เกิยรติ ให้อภัย จิตใจเผื่อแผ่ รักแท้จึงเป็นภราดรภาพอันลึกซึ้งระหว่างชีวิตต่อชีวิต มิใช่สิ่งที่ตัดสินกันได้ด้วยรูปแบบภายนอกที่งดงาหรือยิ่งใหญ่ แต่คือสุขสัมผัสทางใจที่ไดให้ผู้มีความรัก... มิได้หมายความว่าเขาจะต้องได้อะไรมาครอบครองตอบแทน หรือหัวใจใครๆเอาไว้ บางทีเขาอาจไม่ได้สิ่งใดๆเลย นอกจากปิติสุขอันเปี่ยสล้นในชีวิต ถ้าความรักที่กล่าวนี้มิได้หมายถึงการรักตนเองไม่ว่ารูปแบบใดๆ  เปิดเผยหรือซ่อนเร้น ตั้งต้นขึ้นที่หัวใจอันแห้งแล้ง ปรารถนาหาใครมาเติมเต็มจนอุดมสมบูรณ์ นี่ใช่ใหมถนนสายความรัก

จากนิตยาสารดอกบัวน้อย